Fikirlərin Dağınıqlığı Və Niyə Bu, Mütləq Zəruridir: Manuş Zomorodinin "Sıxılmış və Parlaq" Əsəri

Müəllif etiraf edir ki, onun fikirlərini kənara buraxmaq, yəni dalğınlaşmaq vərdişi çox güclüdür. Bəzən bu, qatarda pəncərədən kənara zillənmək şəklində özünü göstərir, bəzən isə iş zamanı monitora baxmaq əvəzinə divardakı boş bir nöqtəyə fikrini cəmləmək olur. O, tez-tez zehninin sərbəst şəkildə gəzməsinə icazə verir. Bu vərdişin geniş yayılmasına baxmayaraq, ətrafdakılar adətən bunu ciddi bir qüsur kimi qəbul edirlər.

Daha gənc yaşlarımda mənə bu cür davranışa görə istehzalı şəkildə "xəyalpərəst" və ya sadəcə "fikri dağınıq" deyirdilər. Aydındır ki, həddindən artıq fikri dağınıq olmaq müəyyən problemlər yarada bilər. Lakin Manuş Zomorodinin müəllifi olduğu "Sıxılmış və Parlaq" (Bored and Brilliant) adlı kitab bu məsələyə olduqca fərqli bir işıq salır. Kitabın əsas arqumenti budur ki, beynimizi sərbəst buraxmaq, yəni vaxtaşırı dalğın olmaq, sandığımızdan daha vacib bir funksiyadır.

Zomorodi inandırıcı şəkildə sübut edir ki, zehni kənara buraxmaq sadəcə istirahət deyil, əksinə zəruri psixoloji tələbatdır. Xüsusilə hazırda yaşadığımız, hər an mobil cihazlara və internetə bağlı olduğumuz bu hiper-bağlı dövrdə, belə düşüncə fasilələri çox dəyərli bir imkandır. Müəllif vurğulayır ki, fikri dağınıqlıq bizə verilən və qiymətləndirməli olduğumuz bir lüksdür. Biz bunu heç vaxt adi qəbul etməməliyik, çünki bu, zehnin məlumatları emal etməsi üçün əhəmiyyətli bir mexanizmdir.